سومین سالگرد معاهده منع سلاح های هسته ای!

22 ژانویه 2021، لازم الاجرا شدن معاهده منع سلاح های هسته ای. چگونه می‌توانیم سومین سالگرد آن را جشن بگیریم در حالی که کشورهای بیشتری به تصویب آن ادامه می‌دهند و ما قبلاً به دومین دیدار/تقابل بین آنها رسیده‌ایم؟ در همین حال، من پیامی از لوئیجی اف. بونا، مدیر واو، موزه کمیک در میلان دریافت کردم: "ما این کار را انجام دادیم ... ما نمایشگاه "بمب" را برگزار کردیم. اولین باری که در مورد آن شنیدم زمانی بود که به عنوان جهانی بدون جنگ و خشونت، جشنواره سایبری 2021 را دقیقاً برای جشن گرفتن TPAN آماده می کردیم.

از سال 1945، بمب اتمی نیز وارد تخیل ما شده است. آثار بی‌شماری، از کمیک گرفته تا سینما، آنچه را که در صورت وقوع یک درگیری هسته‌ای اتفاق می‌افتد، به تصویر کشیده‌اند، ما را در آینده‌ای غوطه‌ور کرده‌اند که در آن انرژی اتمی می‌تواند زندگی همه را بهبود بخشد، یا نکات اساسی وقایع قرن گذشته را آشکار کرده است. نمایشگاه «بمب» با ارائه بشقاب‌های اصلی، پوسترهای فیلم، مجلات و روزنامه‌های آن زمان، فیلم‌ها و اشیاء نمادین درباره پدیده اتمی از طریق دنیای خارق‌العاده کمیک و تصویر به ما می‌گوید. بونا تاکید کرد: "هدف این رویداد برانگیختن بازتابی در مورد بمب است که به طور دوره ای به عنوان یک تهدید مرگبار به اخبار باز می گردد، در مورد عملکرد علم و قدرت اغواگر وحشت و تخریب."

پس از بازدید، صبح دلپذیری برای جشن گرفتن چنین سالگرد مهمی ترتیب داده شد. ما در یک دبستان با حدود 70 دختر و پسر در کلاس چهارم و پنجم شرکت کردیم. اولین ایستگاه، کاکو ناکازاکی در پارک گالی. در محاصره یک دایره بزرگ، داستان این هیباکوجوموکو، پسر نمونه ای را که از حمله اتمی سال 1945 جان سالم به در برده است، می گوییم. در حین شرکت در یکی از کارگاه های زیست محیطی که در چارچوب برنامه توانبخشی اجتماعی برگزار شده بود، برخی از کودکان همسایه شنیده بودند. درباره درخت صلح ناکازاکی آنها تمایل خود را برای داشتن یک نسخه در باغ آپارتمان پس از تکمیل بازسازی ابراز کرده بودند. متاسفانه، به دلایل مختلف، این بسیار دور بود. سپس تصمیم گرفته شد که در مسیری پیچیده تر، اما متعهدتر قدم بگذاریم. از طریق کمیته مستاجران، تلاش شد تا یک نسخه از آن اتخاذ شود. I. از اکتبر 2015، خرمالو در داخل پارک رشد کرده است.

ایستگاه دوم، با دانش‌آموزان کلاس پنجم به موزه دل فومتو رفتیم، جایی که کیارا بازولی، نویسنده کتاب «C'è un albero in Giappone» که توسط AntonGionata Ferrari (منتشر شده توسط Sonda) به تصویر کشیده شده بود، منتظر ما بود. پسران و دختران به دو گروه تقسیم شدند، یکی از نمایشگاه بازدید می کرد و دیگری به صحبت های نویسنده گوش می داد. مقدمه ای کوتاه بر جهان بدون جنگ و خشونت به یاد می آورد که چگونه پروژه درخت کاکی شناخته شد. در طول اولین راهپیمایی جهانی برای صلح و عدم خشونت (2/10/2009-2/1/2010)، در سفر به منطقه برشیا، متوجه شدیم که یک نمونه برای سال ها در موزه سانتا جولیا رشد کرده است. از آنجا بسیاری دیگر در ایتالیا دنبال شدند. کیارا با الهام از خرمالو ناکازاکی شروع به گفتن داستان کرد. زندگی یک خانواده ژاپنی حول محور خرمالویی می چرخید که در باغ کوچک خانه آنها رشد می کرد. سقوط بمب اتم برای همه مرگ و ویرانی به همراه داشت. خرمالوی بازمانده از جنگ و عشق، مرگ و تولد دوباره به بچه ها می گوید.

رویداد دیگری که به سالگرد TPNW اختصاص داشت «صلح و خلع سلاح هسته‌ای» بود. یک داستان واقعی که در آن شما ابرقهرمان هستید، با آلسیو ایندراکولو (سنزاتومیکا) و فرانچسکو ویگنارکا (شبکه صلح و خلع سلاح ایتالیا). هر دو اشاره کردند که دقیقاً به لطف تعهد مردم عادی است که نقاط عطف تاریخی در ممنوعیت سلاح های هسته ای به دست آمده است. معاهده ای که به نظر یک مدینه فاضله به نظر می رسید به واقعیت تبدیل شده است. مانند راهپیمایی جهانی برای صلح و عدم خشونت. با اعتقاد به آن، اولین دوره برگزار شد. ده سال بعد دومین برگزار شد و اکنون به سمت سومی می رویم که ایتالیا بیش از یک سال است که درگیر آن است، علیرغم پایان چهار سال پیش که همه چیز آماده بود و ظاهر کووید همه چیز را به خطر انداخت.

با Museo del Fumetto، به عنوان راهپیمایی جهانی برای صلح و عدم خشونت، ما در حال مطالعه چندین ابتکار، از جمله نمایشگاهی درباره کمیک های اختصاص داده شده به عدم خشونت هستیم.

---

ویراستار: تیزیانا ولتا